Wees niet bang, jullie toernooiloper gaat niet tekenen maar gaat wel een (strip)verhaal vertellen.

Vader Bram Janssens en zoon Wim moesten spelen tegen Human en Iwan. Voor Bram en Wim was het een groot raadsel wie deze mannen waren en hoe zij zouden spelen. Human en Iwan zijn dit jaar lid geworden van VLTC nadat de Unilever had besloten hun tennisbanen te sluiten. Omdat Human en Iwan al lang van hun pensioen aan het genieten zijn, tennissen zij overdag.

In de 1^e set van de partij stonden Bram en Wim in mum van tijd met 5-0 voor. Human en Iwan waren bevangen door de zenuwen en raakten geen bal. Ook de strenge blikken langs de kant van dochters Caroline en Monique deden Human verstijven. De oerkreten van Bram bij iedere service en slag werkte intimiderend voor Iwan. Maar toen Wim een beetje verslapte roken zij hun kans. In een heroïsche wedstrijd moesten Human en Iwan toch het onderspit delven met 6-2 6-3.

Toen dochters Carolien en Monique op de baan stonden tegen Jennifer en Marloes heeft Human geprobeerd zijn dochters terug te pakken met dezelfde strenge blikken. Zijn dochters zijn waarschijnlijk deze strenge blikken wel gewend want zij wonnen met 6-4 6-4.

Op baan 4 vocht het zaterdag mixed team van Theo, Monica, Merrol en Liese een onderlinge strijd uit. Theo stond samen met Liese tegenover zijn vrouw Monica en Merrol. Theo en Liese wonnen nipt met 6-1 7-6. Of Theo voor straf op de bank moest slapen van Monica is niet bekend.

Gans Michel mocht weer aan de zijde staan van Sytske. Zij speelden tegen Tom en Nikki. De avond ervoor had gans Michel zich al lopen uitsloven voor Sytke en had hij een lam vleugeltje opgelopen. Blijkbaar had hij na een nachtje broeden er geen last meer van want Sytske en het gansje wonnen met 7-5 6-2.

Arne liep na afloop van zijn met 6-1 6-0 verloren singel een ererondje over het terras. Hij was buiten zinnen over zijn enige gewonnen game. Wat hij niet wist was dat Sacha de “Martijnregel” had toegepast. Bij vele leerlingen van Martijn is deze regel bekend. Wie hem niet kent moet het maar aan hem vragen (sorry Meestert;).

Vaste rackettrekkers Cor en Debbie kwamen gezellig een partijtje spelen tegen Christopher en Bea. Wie denkt aan rackettrekkers denkt gelijk aan tennissers die met moeite een bal over het netje spelen. Maar bij VLTC is dat zeker niet het geval en zeker niet bij Cor en Debbie. Christopher en Bea moesten de 1^e set gewonnen geven met 6-3. Nadat zij zich zwaar gefocust hadden en de babbels van Cor negeerde wonnen zij alsnog de 2^e set en super tiebreak met 6-2 11-9.

De toernooiloper